Literatuur

In deze cursus bespreken we vier romans. De deelnemers hebben die romans vooraf gelezen en krijgen volop  de gelegenheid de eigen leeservaring met anderen te delen. De gekozen romans zijn in literair opzicht van hoge kwaliteit en behandelen vaak  actuele kwesties. Verwijzingen naar andere literatuur maken het mogelijk de boeken in een breder kader van de literaire traditie te plaatsen.

Amos Oz, (1938-2018) Een verhaal van liefde en duisternis.

Een autobiografische roman uit 2005, over de pioniers ten tijde van de oprichting van de staat Israël, 1947/48.  Oz schetst ook de voorgeschiedenis van de staat Israël.
Het liefde-en duisternis verhaal laat alles van de ene kant zien, de positie van Israël en vervolgens van de andere kant, de politieke gevolgen voor de Palestijnen. Maar er is vooral  aandacht voor de individuele verhalen  en het indringend vertelde gezinsdrama van Amos Oz’s familie.

Nelleke Noordervliet (1945), Vrij man.

In haar roman Vrij man schetst Noordervliet een beeld van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden in de zeventiende eeuw. Het is ook een verrassende parallel met onze eigen tijd. De hoofdpersoon, Menno Molenaar, komt in contact met twee werelden: die van een steenrijke Engelse lakenreder en die van jonge radicale denkers rond Spinoza. De vrijbuiter Menno zoekt zijn eigen weg in deze werelden en vraagt zich af of je echt “vrij” kunt zijn, los van de banden met andere mensen, los van opgelegde maatschappelijk structuren en religie.

Thomese, (1958), "De onderwaterzwemmer" (2015).

Thomese is de bekroonde en bejubelde  auteur van "Schaduwkind"(2003) over zijn jonggestorven dochtertje. "De onderwaterzwemmer" opent met een dramatische gebeurtenis. Martin van Heel, geboren in 1930,  verliest zijn vader in 1944 als ze  de rivier naar het bevrijde zuiden overzwemmen. Deze gebeurtenis beïnvloedt de levensloop van Martin, waar hij zich ook bevindt. In het  deel dat zich in Afrika afspeelt, demonstreert Thomese zijn stilistische vaardigheden  met rake observaties over het (post)kolonialisme en misplaatste solidariteit.

Lisa Weeda (1989), "Alexandra".

Lisa Weeda is een Nederlandse schrijver en scenarist met een Oekraïense familie. Zij vertelt met een groot inbeeldingsvermogen over haar familiegeschiedenis die begint bij haar oma Alexandra. In 1942 werd Alexandra door de nazi’s  vanuit Oekraïne naar Duitsland gedeporteerd, om daar in de oorlogsindustrie te werken. De auteur reist naar de geboorteplaats van Alexandra. Weeda voert ons met  haar verbeeldingskracht naar een gefantaseerd Sowjet zomerpaleis om  daar haar  overgrootvader Nikolaj te ontmoeten. Hij vertelt haar wat er de afgelopen honderd jaar met de familie is gebeurd. Daarbij springt het verhaal voortdurend van heden naar verleden.